Jak postępować, żeby dziecko nie bało się wizyty u dentysty? vol.2

Pisałam już o tym, jak przygotować dziecko na wizytę u dentysty, żeby leczenie miało szansę na powodzenie pod kątem współpracy. Można zajrzeć tu: http://mamapedodontka.blogspot.com/2018/01/jak-postepowac-aby-dziecko-nie-bao-sie.html

Warto również wiedzieć, jak pomóc lekarzowi już w czasie trwania wizyty. Oczywiście ma znaczenie, jakie podejście do dzieci ma sam lekarz. Dziecko bardzo szybko wyczuje, czy dentysta, do którego trafiliście, da sobie wejść na głowę czy przeciwnie, stanie się autorytetem dla dziecka. Rodzice mogą w znacznym stopniu kształtować relację dziecka z lekarzem.

Przeczytajcie, na co zwrócić uwagę i jakich błędów nie popełnić, żeby dziecko chętnie usiadło na fotel na kolejnych wizytach.

W TRAKCIE WIZYTY

1. Jeśli jesteście pierwszy raz w gabinecie, warto powiedzieć lekarzowi albo asystentce, jakich bohaterów z bajek dziecko lubi, czy ma zwierzątko, rodzeństwo- takie informacje mogą być przydatne w nawiązaniu relacji personelu z małym pacjentem.
2. Dobrze jest pozwolić lekarzowi przejąć inicjatywę w rozmowie z dzieckiem, ale wspomagamy lekarza. Nie okazujemy swojego wahania przed dzieckiem, zawsze można poprosić lekarza o wyjaśnienie naszych wątpliwości i rozmowę bez obecności dziecka. Dziecko może coś usłyszeć i zinterpretować po swojemu, i w efekcie zacząć się bać.
3. Nie zniżamy samooceny dziecka, porównując do innych dzieci (nie mówimy: dzieci będą się z ciebie śmiać itp.).
4. Jeśli dziecko zorientuje się, że dzięki reakcji gniewu będzie możliwe uniknięcie sytuacji frustrującej, w przyszłości już świadomie i celowo będzie reagowało wybuchami gniewu i buntem, licząc na to, że uda mu się nie dopuścić do leczenia.
5. Na prośbę lekarza, wychodzimy z gabinetu, jeśli ma on na względzie poprawę współpracy z dzieckiem. Szczególnie jeśli mama lub tata denerwuje się tym, jak przebiegnie wizyta lub sami mają lek przed dentystą, a dziecko obserwuje rodzica i widzi, że jest niespokojny, taki rodzic powinien wyjść na zewnątrz, pod pretekstem pójścia do toalety lub wypicia kawy. Natomiast często obecność rodzica działa na dziecko uspokajająco i daje mu poczucie bezpieczeństwa. Mądry lekarz będzie potrafił zdecydować, czy obecność rodzica pomoże mu czy przeszkodzi w nawiązaniu relacji z dzieckiem.

PO WIZYCIE

1. Chwalimy dziecko za postęp i rzeczywistą odwagę; nagroda powinna być proporcjonalna do włożonego przez dziecko wysiłku.
2. Nie nagradzamy dziecka za nieodpowiednie zachowanie!
3. Konsekwencja:) Rodzice często mają z nią problem, ale to jest klucz do sukcesu, nie tylko w leczeniu stomatologicznym.